مشکلات حوزه اشتغال دانشآموختگان دانشگاهها از چالشهای مهم کشور بوده که تبعات اجتماعی و اقتصادی فراوانی را در پی دارد. در کنار شاخصهای بیکاری، اشتغال افراد دارای تحصیلات عالی نسبت به افراد بدون تحصیلات عالی ابعاد بیشتری دارد چراکه در مورد افراد دارای تحصیلات عالی مهم است که شغل ایشان نسبتی با تحصیلاتشان داشته باشد. لذا اگرچه شاخصهای مرسوم فضای کسب و کار مانند بیکاری میتواند بخشی از مشکلات فضای اشتغال دانشآموختگان را نشان دهد، اما به تنهایی برای دستیابی به نگاهی کلان و برنامهریزی در این حوزه مناسب نیست.
در ادبیات جهانی این ابعاد تحت عنوان شاخصهای عدم تناسب اشتغال معرفی و به صورت گسترده سنجیده میشود؛ در کشورمان نیز در سیاستهای کلی علم و فناوری (ابلاغ رهبر فرزانه انقلاب اسلامی) و نیز مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی بر این شاخص تاکید شده است.